Birkàt sjalóm

Birkàt kohaním i portugisarjødisk utgåve.

Birkàt sjalóm er den tredje og siste berakháen i berakhót aḥaronót og den siste berakháen i heile ngamidáen (den ståande bøna).

Birkàt kohaním. Relieff frå esnogaen på Curaçao.

Foto:Mingo Hagen

Nesiàt kappáyim

Nesiàt kappáyim er den formelle framseiinga av Birkàt kohaním i esnogaen.

Sim sjalóm

Sim sjalóm (hebr. שִׂים שָׁלוֹם, ‘gjev fred’ (ordrett: ‘sett fred’) er den andre halvdelen av birkàt kóhaním i den formelle gudstjenesta. Når ein les ʕamidáen individuelt, er dét den einaste delen av birkàt sjalóm som blir lesen.

Tekst

Sím sjalóm (baʕolám); tobá ubrakhá, (ḥayyím,) ḥén vaḥésed, ṣedaká veraḥamím ʕalénu, veʕal kol-Yisraél ʕammékha, ubarekhénu, Abínu, kullánu yáḥad beór panékha; ki beór panékha natàtta-lánu, Adonái Elohénu: Torá veḥayyím, ahabá vaḥésed, ṣedaká veraḥamím, berakhá vesjalóm; vetób beʕenékha lebarékh et-ʕammekhá Yisraél berob-ʕóz vesjalóm. Gjev fred (til verda); godt og signing, (liv), nåde og godheit, rettferd og miskunn til oss og til heile israelsfolket Ditt; og sign oss, vår Förelder, alle ihop med lyset frå åsynet Ditt; for med lyset frå åsynet Ditt gav Du oss, ADONÁI, vår Elohím, Torá og liv, kjærleik og godheit, rettferd og miskunn, signing og fred; og godt vere det i augo Dine å signe israelsfolket Ditt med stor kraft og med fred.	שִׂים שָׁלוֹם (בַּֽעוֹלָם). טֹבָה וּבְרָכָה. (חַיִּים) חֵן וָחֶֽסֶד. (צְדָקָה) וְרַֽחֲמִים עָלֵֽינוּ וְעַל כָּל־יִשְׂרָאֵל עַמֶּֽךָ. וּבָֽרְכֵֽנוּ אָבִֽינוּ כֻּלָּֽנוּ יַֽחַד בְּאוֹר פָּנֶֽיךָ. כִּי בְּאוֹר פָּנֶֽיךָ נָתַֽתָּ־לָּֽנוּ יהוה אֱלֹהֵֽינוּ תּוֹרָה וְחַיִּים. אַֽהֲבָה וָחֶֽסֶד. צְדָקָה וְרַֽחֲמִים. בְּרָכָה וְשָׁלוֹם. וְטוֹב בְּעֵינֶֽיךָ לְבָרֵךְ אֶת־עַמְּךָ יִשְׂרָאֵל בְּרָב־עֹז וְשָׁלוֹם׃
Mellom rosj hasjaná og kippúr, legg til:
(Ubséfer ḥayyím, berakhá vesjalóm, ufarnasá tobá, vísjuʕá, veneḥamá, ugzerót tobót, nizzakhér venikkatéb lefanékha anàḥnu, vəkhol-ʕammekhá Yisraél, leḥayyím tobím ulsjalóm.) (Og i Boka for Liv — signing og fred, og gode levekår, og berging, og trøyst, og gode nyheiter — lat oss bli hugsa og lat oss bli nedskrivne føre åsynet Ditt, for godt liv og for fred.)	( וּבְסֵֽפֶר חַיִּים בְּרָכָה וְשָׁלוֹם. וּפַרְנָסָה טוֹבָה. וִֽישׁוּעָה וְנֶֽחָמָה. וּגְזֵרוֹת טוֹבוֹת. נִזַּכֵּר וְנִכָּתֵב לְפָנֶֽיךָ. אֲנַֽחְנוּ וְכָל־עַמְּךָ יִשְׂרָאֵל. לְחַיִּים טוֹבִים וּלְשָׁלוֹם׃ )
Alle dagar, avslutt:
Barúkh attá Adonái, hamebarékh et-ʕammó Jisraél basjalóm; amén. Signa er Du, ADONÁI, som signar israelsfolket Ditt med fred; amén!	בָּרוּךְ אַתָּה יהוה. הַֽמְבָרֵךְ אֶת־עַמּוֹ יִשְׂרָאֵל בַּשָּׁלוֹם. אָמֵן׃