Esnoga.no:Høgtider og merkedagar

Høgtidene og merkedagane i jødedommen kan delast inn i fleire kategoriar: Sjabbát er den jødiske kviledagen og varar frå fredagskvelden ved solnedgang til laurdagskvelden etter solnergang. Jamím tobím er helgedagar med noko mildare arbeidsforbod — anna enn under kippúr og når jom tób fell på sjabbát. Ḥol hammongéd er romhelga mellom dei første og siste dagane av pesaḥ og sukkót. Tanganijjót er fastedagar.

---

Artiklar

Habdalá eller havdalá (hebr. הַבְדָּלָה [haḇdālā]) er namnet på ein jødisk seremoni som markerer overgangen frå sjabbát eller ei jødisk høgtid til kvardag eller frå sjabbát til ei jødisk høgtid. Habdaláen markerer alltid overgangen frå meir heilag til mindre heilag.   Les meir …

Tisjngá beáb (hebr. ט’ בְּאָב el. תִּשְׁעָה בְּאָב [tiš'ʕā bə'āb]) eller 9. ab, òg kalla tanganít ab (‘ab-fasta’) og el ayuno negro (sp., ‘den svarte fasta’), er ein sørgje- og fastedag til minne om Tempelets fall i 587 fvt. og 70 evt. I tillegg fann mange andre tragiske hendingar i jødisk historie stad på eller nærme denne datoen, inkludert utvisinga av jødane frå Spania i 1492. Denne utvisinga skjedde for øvrig samtidig med at Christophorus Columbus la ut frå Spania med dei tre skipa sine, visstnok for å prøve å finne sjøvegen til Kina. Dagen blir markert i rabbinsk jødedom med spesielle gudstenester og med full faste frå solnedgang på tisjngá beáb-aftanen til etter solnedgang ved slutten av tisjngá beáb-dagen. Når datoen fell på sjabbát, blir dagen markert frå utgangen av sjabbát til søndag kveld etter solnedgang.   Les meir …

Dei høge helgedagane eller dei høge heilagdagane er eit uttrykk som somme gonger blir brukt om rosj hasjaná og kippúr, og gjerne òg den veka som ligg mellom dei. Uttrykket ligg nær i tyding til uttrykket jamím noraím — eit omgrep som blir bruka om alle dei ti dagane frå rosj hasjaná til kippúr.   Les meir …

Tu bisjbát, eller 15. sjebát, blir rekna som nyårsdagen til trea. I 3. mosebok 19:23–25 står det at ein ikkje skal hauste frukta av treet dei første tre åra, og ikkje eta han føre etter fire. Datoen når trea blir rekna som eit år eldre er fastsett til 15. sjebát. Det er vanleg å plante tre og/eller eta ny frukt på den dagen — ein skikk som ser ut til å ha spredd seg frå asjkenazisk mellomalderkultur. Etterkvart utvikla det seg ein seder — eit spesielt, rituelt måltid — for 15. sjebát. Ein drikk 4 beger vin og et av minst 15 ulike slag frukt medan ein syng songar og fortel historier som passar til dagen.   Les meir …

Tu beáb (ט"ו באב), eller 15. ab, er ein tradisjonell jødisk festdag. Dagen, som fell ved fullmåne i månaden ab, markerte opprinneleg begynnelsen av druehausten, som varte fram til kippúr (10. tisjré). Da Bet hammikdásj (Tempelet i Jerusalem) stod, vart det bore fram vedoffer der på tu beáb. Det var skikk at dei ugifte jentene i Jerusalem kledde seg i kvitt og dansa i vingardane både på tu beáb, da druehausten begynte, og på kippúr, da druehausten endte. I moderne tid har dagen vorte populær som ein dag for stemnemøte, frieri og bryllaup.   Les meir …

Sjeminí ngaṣéret eller simḥàt Torá er enten den åttande eller den åttande og niande dagen frå begynnelsen av sukkót. I Israel og i progressiv jødedom blir denne høgtida markert som éin dag, medan tradisjonell jødedom utanfor Israel elles markerer høgtida som to dagar og kallar den første dagen sjeminí ngaṣéret og den andre simḥàt Torá.   Les meir …

Ḥol hammongéd (hebr. חוֹל הַמּוֹעֵד), eller (los) medianos på kastiljansk, er romhelga mellom dei viktigare, fulle helgedagane først og sist i dei jødiske høgtidene pesaḥ og sukkót. Den tradisjonelle helsinga under ḥol hammongéd er «Buenos medianos!» blant portugisarjødar og osmanske sefardím. Under ḥol hammongéd gjeld dei generelle forskriftene for kvar høgtid. Dermed et ein ikkje ḥaméṣ (gjæra brød o.l.) under ḥol hammongéd pesaḥ, og ein et i sukkáen og gjer netilàt luláb under sukkót.   Les meir …

Tanganít tammúz (תַּֽעֲנִית תַמּוּז, ‘tammúz-fasta’)) eller sjibngá ngasár betammúz (שִׁבְעָה עָשַׂר בְּתַמּוּז, ‘syttande tammúz’) er ein jødisk fastedag som først og fremst markerer minnet om da bymuren kring Jerusjaláim (Jerusalem) vart øydelagt føre Det andre tempelet i Jerusjaláim vart øydelagt. Tanganít tammúz finn stad på 17. tammúz etter den jødiske kalenderen og markerer begynnelsen av dei tre vekene som leier fram mot den store fastedagen tisjngá beáb. Desse tre vekene, som òg blir kalla «ben hammeṣarím», blir rekna som ei sørgjetid, og ulike jødiske grupper har ymse skikkar som markerer den sorgfulle tida.   Les meir …

Seder Mongéd er den andre av dei seks sedarím i Misjná og i kommentarverka Talmúd jerusjalmí og Talmúd bablí. Seder Mongadím inneheld 12 massekhtót som alle handlar om halakhá (jødisk religiøs lov) om jødiske høgtider og merkedagar.   Les meir …

Ngereb (hebr. עֶֽרֶב [ˤereb]) er hebraisk for ‘kveld’ eller ‘aftan’. I samband med samensetningar som ngereb sjabbát, ngereb pesaḥ og liknande viser det dels til den første delen av høgtida, som begynner ved solnergang, og dels til heile dagen føre sjølve høgtidsdagen. Ein parallell til dette er -kvelden eller -aftanen i skandinavisk kristen kultur, der julekvelden dels viser til den delen av juldagen (25. desember) som fell føre midnatt — typisk sétt frå kl. 6 om kvelden den 24. desember, og dels til heile dagen den 24. desember. I jødedommen fell den første dagen av pesaḥ på den 15. nisán. Den eigentlege ngereb pesaḥ begynner dermed ved solnedgang ved utgangen av 14. nisán, men heile dagen frå morgonen av blir òg kalla ngereb pesaḥ. Tilsvarande blir heile fredagen frå morgonen av ofte referert til som ngereb sjabbát.   Les meir …

Populære sider

1. Jom tób (vist g.)
2. Ḥanukká (vist g.)
3. Kippúr (vist g.)
4. Habdalá (vist g.)
5. Tisjngá beáb (vist g.)
6. Purím (vist g.)
7. Høgtider og merkedagar (vist g.)
8. Dei høge helgedagane (vist g.)
9. Tu bisjbát (vist g.)
10. Tu beáb (vist g.)
11. Sjeminí ngaṣéret (vist g.)
12. Purím katán (vist g.)
13. Ḥol hammongéd (vist g.)
14. Tanganít tammúz (vist g.)
15. Sigd (høgtid) (vist g.)
16. Seder Mongéd (vist g.)
17. Ngereb (vist g.)
18. Mimúna (vist g.)
19. Matforskrifter for jom tób (vist g.)